The Dead South is een vierkoppige groep uit Regina - Saskatchewan - Canada. Zij zijn vooral bekend geworden door hun grote hit “In Hell I'll Be Good Company” (meer dan 117 miljoen views) dat op “Good Company” uit 2014 stond. The Dead South brengt een mix van bluegrass en folk met een punkattitude.

Er is een niet aangekondigde openingsact voorzien in de persoon van Danny Olliver. Deze jonge Canadese songsmid uit Saskatchewan treedt solo op enkel gewapend met een akoestische gitaar. Hij polst of er een Hannah in de zaal is alvorens hij opent met het intimistische “For Hannah”. Hij heeft blijkbaar iets met songtitels over vrouwen want hij gaat verder met een aangrijpend “Josephine”. Hij is een bovengemiddelde gitarist met een indrukwekkende fingerpickingstijl zoals hij aantoont in “Wind”. De afstanden in Canada zijn van een andere orde dan hier, “Dead End Road” gaat over de grote afstanden die hij dient af te leggen tijdens het toeren in zijn thuisland. Hij sluit af met “Untitled”, een instrumentaal nummer dat na tien jaar nog steeds evolueert. Het is een aangename kennismaking met dit Canadees talent die een aangename zangstem combineert met geweldig gitaarspel.

De support act is Matthew Logan Vasquez uit Austin - Texas. Hij heeft een verleden in de indierockgroep Delta Spirit en bracht zijn solodebuut “Solicitor Returns” uit in 2016. Opvolger “Does What He Wants” kwam al in 2017 uit. In februari dit jaar verscheen “Light'n Up” dat werd opgenomen in Austin maar uiteindelijk werd afgewerkt in Oslo - Noorwegen, zijn nieuwe thuisbasis. Hij opent solo op zijn Epiphone gitaar de traag opgebouwde song “Austin” (een ingekorte versie van een nummer dat volgens Matthew normaal een half uur duurt), even later voegen een drummer en bassist zich bij hem. Vanaf dan zal het een stevige rockset worden met prijsbeesten zoals het pittige “Trailer Park”, het lekker in het gehoor liggende “Ghostwriters”, het funky “Red Fish” en het poppy “Blue Eyes” (nummer van Middle Brother - supergroep van Vasquez met o.a. Taylor Goldsmith van Dawes). Hij brengt in totaal acht vooral stevige rocksongs en het is een meer dan geslaagd optreden van deze Amerikaanse rasartiest.

Het concert van The Dead South in De Casino is al lang hopeloos uitverkocht. Voor deze “The Bastard Son Tour” is origineel groepslid Colton Crawford (banjo en kickdrum) terug van de partij, nadat hij bij een vorig concert in België in 2017 vervangen werd door Eliza Mary Doyle. Bandleider Nate Hilts (zang, gitaar en mandoline), Scott Pringle (zang, gitaar en mandoline) en Danny Kenyon (zang en cello) zijn de andere groepsleden. De groep doet moeite om het podium aan te kleden : voor de microfoons van de groepsleden zijn gloeilampen geposteerd, op de achtergrond is een scherm te zien en de belichting tijdens het concert is uitgekiend. Ook aan hun kleding is aandacht besteed, het lijkt alsof ze net uit een western zijn gestapt. Het begint heel intimistisch met “The Recap” dat even later, net als het publiek, losbarst. De sfeer zit er van meet af aan goed in, de aanwezigen zijn duidelijk gekomen om zich uit te leven. In het begin van de set wordt een greep gedaan uit de twee laatste platen “Good Company” (2014) en “Illusion & Doubt” (2016). Dit jaar verschijnt een nieuw album waaruit ze vanavond al enkele previews geven. “The Snake Man” is zo één van de nieuwe nummers, zo te horen is er niet veel aan de succesformule veranderd. De leadzang wordt vooral verzorgd door Nate Hilts (ruige, raspende stem) en in iets mindere mate door Scott Pringle (poppy stem) maar ook af en toe zal Danny Kenyon (soulvolle stem) de leadzang voor zijn rekening nemen. Dit zorgt voor een goede afwisseling. De bandleden zorgen ook regelmatig voor tweede stem of zingen samen in harmonie. De groep is duidelijk goed op elkaar ingespeeld want regelmatig wordt een song stilgelegd alvorens even later terug los de barsten, dit verloopt allemaal rimpeloos. De nummers handelen over het harde buitenleven, liefdesperikelen en drankmisbruik. Ter illustratie laten de groepsleden af en toe de whiskyfles rondgaan.

Live klinken The Dead South energieker en opwindender dan op plaat. Het zal wachten zijn op een live album om de sfeer van de concerten te vatten. Het valt me wel op dat de rauwe rasp van Nate Hilts vanavond niet erg krachtig klinkt, misschien dat de vermoeidheid van het toeren meespeelt. De banjo van Colton Crawford is heel bepalend voor het groepsgeluid en zorgt voor de meeste opwinding. Danny Kenyon speelt bijna de hele set met een glimlach op zijn lippen, hoe hij zijn cello als een basgitaar bespeelt, is indrukwekkend. Wanneer hij de cello met een strijkstok bewerkt, zorgt dit voor een meer countryachtig geluid. Zoals te verwachten was, gaat het dak er bijna af als ze “In Hell I'll Be Good Company” inzetten. De fluitintro van Danny is knap, de andere groepsleden knippen met de vingers terwijl ze een dansje doen. Het publiek doet zijn duit in het zakje door mee te zingen. Ook tijdens o.a. “The Dead South” en “The Bastard Son” laat het publiek zich gelden.

Na ongeveer anderhalf uur sluiten ze de reguliere set af met “Honey You”. Het is even aandringen voor ze terugkomen voor twee bisnummers : het heel opzwepende “Banjo Odyssee” met een fantastische - euh - banjopartij van Colton en als ultieme afsluiter “Travellin' Man”. Danny Olliver is ondertussen de groepsleden uitgebreid komen voorstellen. Het publiek heeft een leuke avond beleefd in De Casino, muzikaal wordt er op hoog niveau gemusiceerd. Af en toe treedt er wel een zekere eenvormigheid op waardoor de aandacht even verslapt maar dit is detailkritiek. Samen met de twee voorprogramma's kan je niet anders dan spreken van een geslaagde concertavond. Een organisator die nog een opwindende act zoekt voor zijn (zomer)festival is met The Dead South aan het juiste adres.

Lou van Bergen

Foto's JiVe

Setlist :
The Recap / Dead Man's Isle / Every Man Needs A Chew / Boots / The Good Lord / The Snake Man / The Dirty Juice / Miss Mary / Time For Crawlin' / Black Lung / That Bastard Son / Diamond Ring / The Dead South / Manly Way / In Hell I'll Be Good Company / Deep When The River's High / Honey You // Banjo Odyssee / Travellin' Man